Amaç bebeğe ait fiziksel kusurlar, organ anomalileri ve kromozom anomalilerine ait bulguların incelenmesidir. Organ anomalileri majör (önemli hayatı tehdit eden veya tedavi gerektiren) ve minör (hayatı tehdit etmeyen) diye değerlendirilir. Majör olanlar sağlık problemi yaratırlarken, minörler tek baslarına genellikle sorun yaratmazlar. Minör anomalilerin canlı doğan bebeklerdeki sıklığı %15 iken, majör anomalileri sıklığı %2-3 civarındadır. Ayrıntılı ultrason incelemesinin ana hedefi majör anomalilerin doğum öncesi dönemde tanılarının koyulmasıdır. Önemli anomaliler 15. haftadan 40. haftaya kadar ilerleyen gebelik haftalarında tanı alabilir. Anomali tanısını 23. haftadan sonra koymak özellikle gebeliği sonlandırma kararı verilebilecek durumlarda geç bir hafta olacağından incelemenin olabildiğince bu haftadan önce yapılması önerilmektedir. Tercih edilen hafta 18-22 arasıdır ve bu haftalarda majör anomalilerin %60-75 kadarının doğum öncesi tanısı koyulabilmektedir. Bazı anomalilerin tanısının ancak ileri gebelik haftalarında koyulabileceği, bazılarının ise gebelik süresince görülmesinin mümkün olmadığı bilinmelidir.